Verslag 9

Lieve mensen
Een poosje niets van ons gehoord want in de jungle is geen internet. Deze laatste tocht was echt back to basic. Van het luxe resort Bergendal kwamen we nu in het echte Suriname. We hebben hier weer van alles beleefd. Vrijdagmorgen eerst een busrit van twee uur naar Atjoni. Hier houd de weg op naar het binnenland en kun je alleen per korjaal verder. het was daar een drukte van busjes en korjalen met mensen en met goederen. Alles ging in korjalen verder. Onze gids Chapeau was er ook met zijn korjaal. Hij had net een groepje teruggebracht en wij waren met 8 mensen die naar Pingpe gingen. Ons voedsel en drinken moest ook allemaal mee. De boottocht duurde 5 uur en dat is best een hele zit maar er was van alles te zien en we moesten regelmatig de boot uit. Het water staat laag in de rivier dus verschillende stroomversnellingen waar we tegen op moesten kon allen zonder de passagiers. Dus hup het water in en via de rotsen verder lopen. De Suriname rivier zit vol grote rotsen dus het is een grote kunst om daartussendoor te varen. De bagage die voorin de korjaal zat moet dan even verdeeld worden over de boot dus gasflessen, bier e.d. verdelen en later weer terugzetten. De helpers trekken de korjaal dan door de versnelling.
Dan is het echter ook tijd om te eten. De bakjes bami werden uitgedeeld en het smaakte heerlijk . Om zes uur komen we op onze bestemming aan. Alles uit de boot en tijd voor een drankje. Maar het bier wat we bij ons hebben is alles behalve koel dus dat moet eerst even in de vriezer. Pingpe heeft zonnecollectoren dus een vriezer is er wel. Het meegebrachte eten moet natuurlijk nog klaargemaakt worden dus tegen negen uur gaan we eten. Tussen zes en elf uur is er stroom voor het licht. De volgende morgen zijn we vroeg wakker en wat is er dan mooier dan in je hangmatje op de veranda gaan liggen en nog even verder soezen en luisteren naar het ontwakende bos.
Tijdens de wandeling die we later maken komen we bijgevoegde spin tegen. Daarna varen we nog een klein stukje en gaan bij een stroomversnelling picknicken. Dat betekent hier altijd een warme maaltijd die door de vrouwen al vroeg in de ochtend is klaargemaakt. Daarna gaan we lekker in de sula badderen. Je koelt er niet van af maar het is wel leuk. Als we 's avonds naar onze hut lopen zien we in het licht van de zaklantaarn een spin die net een sprinkhaan heeft gevangen en daar zijn maaltijd mee doet. De volgende dag maken we o.a een wandeling door het dorp tegenover ons kampje waar we een vrouw kalebassen ziet bewerken. Deze zal ze later aan ons verkopen. De dorpen waar we langs komen zijn van de Marrons. Dit zijn van oorsprong de gevluchte negerslaven die zich diep in de jungle vestigden. De mensen zijn heel open en vinden het leuk om toeristen te ontmoeten. De leefwijze is aan de ene kant nog heel traditioneel. De vrouwen zie je steeds aan de waterkant de was en de afwas doen. Dit laatste is een hele klus want aangezien ze op hout koken zijn de pannen heel beroet. Ze staan ze ieder keer weer blinkend schoon te boenen in de rivier. De vrouwen van het dorpje Pingpe komen op een avond bij ons de traditionele dansen laten zien waar ze zelf ook bij zingen. Al spoedig moeten we meedoen en we hebben veel plezier met elkaar.
Onze groep gaat op verschillende dagen weer terug dus zodoende gaan. Gerard en in samen met een zus van de gids in een taxi korjaal weer terug. Ik kom ongeveer doorweekt en niet zo lekker ruikend in Atjoni aan. Daar staan een taxibusje klaar die ons teug brengt naar Paramaribo. Als er mensen langs de weg staan dan komen ze ook naar binnen vaak met al hun spullen. Zo hebben we op een gegeven moment zelf een aapje in de auto. Dit was echt een heel authentieke Surinaamse tocht. Gewoon lokaal vervoer en geen toeristenboot en bus.
De douche in het hotel was 's avonds wel erg lekker.
intussen zitten we op.
Een hartelijke groet van
Gerard en Wil